Testy w ślinie

Ślinianki na zdjęciu:
1. przyuszna, 2. podżuchwowa, 3. podjęzykowa

Szerokie spektrum testów Elisa do oznaczania hormonów z próbek pobieranych ze śliny ( saliva)

Naukowcy uważają, iż badanie śliny może stać się równie cennym narzędziem w diagnostyce wielu poważnych chorób tak jak badanie krwi. Skład śliny zmienia się w zależności od aktualnego stanu fizjologicznego organizmu, co daje wiele możliwości diagnostycznych. Ponieważ przez ślinianki przepływa znaczna ilość krwi, w ślinie, która jest częściowo przesączem osocza znajdują się substancje przenoszone przez krew takie jak leki (w celu wydalenia ich z ustroju), hormony i inne. Ich obecność zależy od możliwości pokonania barier, jakimi są błona komórkowa, rozmiary cząsteczek, różnice osmolalności, pH itp. Cząsteczki zjonizowane w zasadzie nie przechodzą do śliny, jednak lipofilne oraz obojętne elektrycznie występują w ślinie w takim samym stężeniu jak w osoczu, słabe kwasy w mniejszym, zaś słabe zasady w większym stężeniu. W związku z tym można w ślinie diagnozować obecność np. etanolu, teofilinny, antypiryny, digoksyny, niektórych hormonów (testosteron, estriol, progesteron i jego 17-OH pochodna, kortyzol), ułatwiając badanie i umożliwiając jego nieinwazyjność.